Galerie Mariondecannière, Simon Delobel, 2013
Niets gaat verloren, niets ontstaat, alles verandert. Antoine Lavoisier (1743-1794)
Na een eerste solotentoonstelling in de ruimte op het Eilandje in Antwerpen in 2009, is galeriemariondecannière verheugd een tweede solopresentatie te kunnen voorstellen van het werk van Johan Gelper (°1980). Naast een monumentaal nieuw werk illustreren tekeningen, collages en assemblages de veelzijdigheid van zijn kunstpraktijk.
Johan Gelper installeerde in de eerste zaal van de galerie Reassembled Sculpture, een imposante sculptuur van om en bij vier meter hoog die intrinsiek verbonden is met de geschiedenis van zijn Gentse atelier. Het beeld is onder meer samengesteld uit twee metalen lastafels die achtergelaten werden door één van de vorige huurders van de ruimte. Door het tafelvlak te verwringen, sommige poten af te zagen en de tafel in een precair evenwicht te doen balanceren, ontdoet hij deze nutsobjecten van hun oorspronkelijke functie. Hij combineert ze vervolgens met andere elementen zoals metalen buizen, harken en stenen waardoor als het ware een tekening in de ruimte ontstaat. Het beschilderen van de uiteenlopende elementen in complementaire kleuren benadrukt des te meer de lijnen van de spatiale tekening. De witte muren van de galerie vormen voor Reassembled Sculpture het equivalent van het witte papieroppervlak waarop de kunstenaar zijn grafisch werk creëert.
Voor Johan Gelper is het creatieproces er één van creatieve vernietiging, een proces van voortdurende innovatie, waarbij het nieuwe het oude cyclisch kan vernietigen. Zo aarzelt de kunstenaar niet om elementen van oude sculpturen te hergebruiken, niet noodzakelijk vanuit een ecologische gedachte, maar eerder vanuit een intieme plastische overtuiging. Zijn sculpturen zijn vaak constructies die gedemonteerd zouden kunnen worden. Zijn ingrepen zijn meestal omkeerbaar: in plaats van metaal definitief aan elkaar te lassen, gebruikt hij eerder schroeven en bouten. Om andere materialen met elkaar te verbinden, gebruikt hij bijvoorbeeld kabelbinders. Deze werkmethode, die nauw aansluit bij de assemblage, kan in verband worden gebracht met zijn voorliefde voor technische tekeningen die de montage van machines illustreren.
Johan Gelpers fascinatie voor biologische groeiprocessen vormt een tweede belangrijke voedingsbodem voor zijn werk. Sommige van zijn tentoongestelde collages en tekeningen die te zien zijn op de benedenverdieping van de galerie, vormen immers hybride composities die het midden houden tussen de weergave van vegetale organismen en technische ploftekeningen. In die zin kunnen zijn lineaire tekeningen op papier en zijn composities in de ruimte ongetwijfeld begrepen worden als visuele vertalingen van Lavoisiers conclusie over materie: Niets gaat verloren, niets ontstaat, alles verandert.: Antoine Lavoisier (1743-1794)
Simon Delobel, 2013